Zdjęcie
Porad udziela psycholog Ewa Michoń
Przede wszystkim bądź w tej sprawie delikatna i powściągliwa. Nie poruszaj zbyt często tego tematu, to mogłoby wytworzyć niepotrzebną presję i wzmóc odczuwane przez Twoją córkę napięcie. Unikaj również „niewinnych” komentarzy dotyczących tego, jak z podobnym problemem radzą sobie inni.
Nie próbuj pocieszać córki na siłę mówiąc, że nic się nie stało. Mogłaby poczuć, że bagatelizujesz jej problemy. Zamiast tego bądź obecna w jej życiu i pozostawaj uważna na jej potrzeby. Jeśli sama przyjdzie do Ciebie po wsparcie lub wyczujesz, że jest otwarta na rozmowę, powiedz, że rozumiesz, jak jest jej ciężko.
Zapytaj, czy jest coś, co mogłabyś dla niej zrobić. Postaraj się też w kontakcie z córką być wyrozumiała, pozostaje ona w stanie ciągłego napięcia i może to wpływać na jej zachowanie.
Gdyby w szerszym gronie, wśród całej rodziny padały komentarze odnośnie córki, ucinaj je stanowczo i krótko, mówiąc np., że na razie zięć i córka cieszą się sobą lub, że jest to ich prywatna sprawa. Problem córki dotyka też Ciebie, jeśli czekasz na wnuki. Zadbaj o to, by „pochylić się” nad własnymi odczuciami i porozmawiać o tym z bliską Ci osobą.
